[Gedaan] “Won” een workshop bij Lotte Martens …

en hield er een dubbel gevoel aan over.

Wie naait, heeft ongetwijfeld de prachtige stoffen van Lotte Martens zien passeren. Stuk voor stuk prachtig, een ware streling voor het oog! Toen ik wind had dat ze bij de opening van haar flagshipstore in Leuven (allez, Kessel-Lo ;-)) een workshop voor volwassenen ging organiseren, was het alle hens aan dek: proberen als één van de eerste 10 dat Googleformuliertje invullen en alle vingers gekruist houden dat ik erbij zou zijn. Ik keek er enorm naar uit om iets bij te leren over de manier waarop ze die fantastisch mooie stoffen maakt.

Bon, behalve het feit dat ik toch wel even heb moeten wachten op bevestiging, was ik erbij! Ik keek er echt superhard naar uit, want het is al een eeuwigheid dat er iets van onder mijn machine is gerold. In alle eerlijkheid: het begon goed. We gingen met z’n tienen zitten aan een lange tafel, na een blik geworpen te hebben in het atelier, en begonnen aan de opdracht: een blad papier nemen om er een simpele geometrische figuur op te tekenen, om dat blad dan vol variaties op deze geometrische figuur vol te tekenen. Eens klaar, uitknippen, en op het tafelblad uitzetten, op verschillende manieren, zodat we zouden kunnen zien wat ons het meeste beviel (strak, warrig, …). Ik vond dat een bijzonder inspirerend idee: je kan met simpele figuren echt superveel supermooie dingen maken, dus mijn creativiteit heeft het zeker geprikkeld. Maar op dat moment begon het grootste probleem voor mij: de tijdsdruk, die alleen maar erger zou worden naargelang de workshop vorderde (geen tijd om figuren over te tekenen uit een boek voor ons!). Op dat moment moesten we beslissen wat we zouden nemen, en het in negatief op een ander blad steviger papier uittekenen. De vormen moesten dan uit dat negatief gesneden worden. En eerlijk: hier moest het allemaal echt supersnel gaan. Het is waar: ik had iets makkelijkers kunnen nemen, of minder figuurtjes. Het zal wel in de aard van het (perfectionistische) beestje liggen: ik wou er natuurlijk een mooie boodschappentas aan kunnen overhouden. Om het kort te houden: naar het einde toe kon ik gewoon geen vormen meer uitsnijden, omdat de tafel simpelweg werd afgeruimd. Ik heb dan snel wat textielverf gemengd (toch nog wat glitter, niet alles was verloren) en dan snel snel naar de zeefdruktafel om het toch maar af te krijgen.

Kortom, het moest snel. En nu, the rant: wat me stoorde, is dat de dag ervoor dezelfde workshop werd gegeven voor een select clubje bloggers (zie hier, hier en hier), over een vermoedelijk beduidend langere tijdsspanne, en dat zij wél hun tijd mochten nemen. De indruk die ik hierbij kreeg, die zondag, is dat “ons” groepje minder aandacht en tijd behoefde, net omdat we geen “bekende” bloggers zijn (en dus geen netwerk zouden hebben?).

En het wringt een beetje: mits een minimum aan extra inspanning, zou het echt een succes geweest zijn waar ik iedereen in mijn omgeving (en ik ken nogal wat naaisters – het is een populaire hobby ;-), maar ook familie, vrienden en collega’s) enthousiast over zou verteld hebben. Nu hou ik het een beetje voor mezelf, net omdat het wat wringt. En dat vind ik jammer. Het is echt een heel toffe stiel, heel mooie producten, ik heb er zelf keiveel ideeën van gekregen, maar de PR naar iedereen, en dus niet alleen naar gekende bloggers, kan beter. Als er iets is dat ik geleerd heb dankzij scripties over sociale media, is dat iedereen een netwerk heeft en als ambassadeur voor een product een geloofwaardige boodschap brengt. Iedereen is dus even belangrijk en verdient dezelfde aandacht en kansen. Maar, uiteindelijk, no (really) hard feelings: ik begrijp het wel. Er staat veel op stapel (ook dankzij het boek), maar toch. Better luck next time?

[Geproefd]: M-café

Vorige week vrijdag heb ik – dankzij Social deal Leuven – een nieuwe eetplek getest: het M-café, dicht bij museum M in Leuven. Veel wist ik op voorhand niet, behalve dat er burgers op het menu stonden (10 verschillende) en dat was voor mij en mijn gezelschap meer dan genoeg om dat even te gaan uittesten, na een aantal bezoekjes aan de Burger Folie en mislukte pogingen bij Bar Louis (jammer, want hun burgers zijn ook wel héél lekker …).

De website van Museum M geeft aan dat je er terecht kan “voor een hapje en een drankje voor, na of tijdens je museumbezoek” en dat het “M-café vertrekt vanuit een aanbod van streekgerechten en -bieren, met een uitgebreid assortiment aan streekbieren en likeuren op de kaart”. Het streek-aspect komt duidelijk naar voor in hun bierkaart (iets minder in hun gerechten; je kan er niet echt “streekgerechten” in terugvinden, maar veel burgers worden geleverd door slagerij “De kapblok” op de Tiensesteenweg). Wat ik als bierleek wel heel leuk vond, is dat er bij elk bier een aantal gegevens worden vermeld (alcoholpercentage, kleur bier, brouwerij, smaakelementen). Als niet-bierdrinker, probeer ik de volgende keer het appelsap ;-).

We kwamen vrijdag rond 18u30 aan na met onze social deals online gereserveerd te hebben (handig!). Het was er kalm en we konden rustig een mooi tafeltje uitkiezen. Een burger kiezen was op zich niet zo eenvoudig, gezien de grote keuze en de originele kaart (burgers met wormen, bijvoorbeeld!). De grote keuze aan streekbieren maakt het er niet gemakkelijker op (niet echt een probleem voor mij, gezien ik niet drink), maar mijn disgenoot koos voor het gemak voor de suggestie die bij zijn burger vermeld stond (en dronk achteraf nog een tweede glas, zo lekker moet het geweest zijn). Hij nam de London-burger met als suggestiebier een Carolus Tripel, ikzelf nam een Leuvense burger (kalkoenburger, speciaal lekker sausje – ik moet de volgende keer meer nota’s nemen!). Elke burger werd opgediend met lekkere aardappeltjes met rozemarijn (eens iets anders dan frietjes!) en een slaatje. Geen foto’s van onze borden – u zult het zelf moeten gaan proeven :-). We werden snel – en heel vriendelijk! – bediend, en het was echt lekker.

Voor mij een aanrader dus, en ik ben zeker van plan om hier terug te komen eten. Gezellig, lekker, vriendelijke bediening; kortom, alles wat iemand nodig heeft om een lekker avondje te beleven! Volgende keer neem ik een fotootje ;-).

 

In het kort: M-café

Savoyestraat 10, 3000 Leuven

Open van maandag tot zondag vanaf 9u tot 19:00 (donderdag en vrijdag tot 24:00), woensdag gesloten

Tel. :+32 (0)494 50 40 82

 

[Food] Chocolate granola

I have to admit it: I have a Bloglovin addiction lately … I see all these pretty ideas pass by, those delicious meals and snacks, those pretty interior ideas, and so on.

And I decided I would not keep looking, but also try out the pretty sewing patterns, the delicious meals, …! I had my first try and decided I could make one of the yummy-looking granola recipes. And this one had me at “chocolate” – it happens to be my signature ingredient whenever I bake ;-).

The only jar left!

So, how did it go down?

First of all, I had to make a few adjustments: I couldn’t find any coconut sugar in local stores, so I replaced that with sugarcane sugar and brown sugar. I also replaced the coconut flakes with almond flakes, as that’s something I already had and I prefer almonds over coconut (but that’s a personal preference of course 😉 ).

Let’s recap: this is what I used:

from left to right, back row: chia seeds, cocoa powder, brown caster sugar

from left to right, front row: almonds, buckwheat, nut mix, coconut oil

 

Was it as easy as the recipe says?

Yes it was! It’s a really simple recipe, with a fantastic outcome. The kitchen smelled so great, it was hard to not go for a bite when it just came out of the oven!

Let’s mix everything together …

 

Put everything in a baking tin and in the oven it goes!

 

And what about the taste?

One word: yummy. You can really eat it out of the jar (I actually did. I had a whole day of teaching, and knowing I had this tasty snack right in my backpack made the day just that little bit easier 😉 ), or have it with milk or yoghurt (haven’t tried that last option, though. Must be good – no doubt about that). The only thing that wasn’t quite as the recipe, is that I didn’t really get big chunks. Maybe it’s because I should have had a bit less solid ingredients and a bit more or the chocolatey-liquid part, of because my baking tin was too small for the amount of granola, or because it was my first try at granola making, I don’t know. But you know, it doesn’t really matter, as it is delicious anyway ;-).

So yes, really, you should make chocolate granola one of your priorities, as Sarah Britton says. It’s delicious!